Het begin 1     

Op twee oktober 1962 ben ik geboren in het ziekenhuis. Ik woonde in de Edestraat waar ik weinig van heb mee gekregen, Op de hoek was een groente winkel waar er regelmatig gebeld moest worden omdat ik regelmatig een of ander mankement had. Tweemaal een longontsteking, amandels geknipt. Later zijn we verhuisd naar de Rooseveltlaan op een beneden verdieping in een flat. Een leuke tuin waar ik als kind met water en zand kon spelen, een schommel ontbrak ook niet. Via mijn slaapkamer kwam je terecht in de tuin. Wanneer de SRV langs kwam werden ook altijd eieren gekocht en zo en zo werden er op zondag gegeten. Mn vader werkte bij de Haven over de keersluisbrug, hij was bankwerker het was precisie werk zoals onderdelen voor hijskranen e.d. tussen de middag at hij vaak gewoon thuis. Ik fietste naar zijn werk en mocht met de auto heen en terug wat ik toen heel leuk vond. In het weekend naar m'n oma en opa.  m'n Oma overleed door een gat in haar maag, waarvan ik mij nu nog steeds schuldig voel doordat zij vroeg of zij met haar maag klachten naar het ziekenhuis zou gaan. Mn opa had eerst een vreselijke poedel, dat ding blafte om alles. Op een moment ging het slecht met m'n opa, familie jatte al spullen toen hij nog leefde. Hij was van ouderdom gestorven.

de lagere school:    Heb er op twee gezeten, De eerste was een kak school de Vlissingse schoolvereniging allemaal kinderen van artsen e.d. Het laatste wat ik mij daar herinner was dat er twee mijn geslacht uit mijn broek wilde halen ik weg rende en bijna overreden werd door een taxi. De tweede was de Bouwen Ewoutschool, dezelfde naam als de straat waar wij naar toe waren verhuisd. Een fijne tijd ? NEE  soms kwam ik met blauwe plekken op mijn benen thuis, gym dat was zo en zo een grote ramp. opmerkingen over wel of geen haar, schoppen dat was natuurlijk geweldig. Op een moment heb ik ook iemand blauw geschopt en die ouders kwamen boos aan de deur, dus nee geen fijne herinneringen aan deze school. Enige positieve was dat ik snel thuis was.

Lagere Technische school   De eerste twee jaar had ik naai en kookles op de huishoudschool, beide niet zo mijn ding maar het is te overleven, Pesterijen tuurlijk. Slaan, schoppen in een tussenuur, voor school, na school en tuurlijk  met gym en in de gezamenlijke kleedkamer op het zwembad. Met handdoeken slaan scheen geweldig te zijn. Onder de douche kreeg ik de opmerking over mijn zwembroek of ik daar een vrouw gelukkig mee moet kunnen krijgen. In plaats van 4 jaar bleef ik een jaar zitten maar heb alles op niveau B. Weer een school waarvan ik blij was er vanaf te zijn. Direct na deze school een cursus sterkstroom monteur VEV gedaan waarvan ik een schriftelijk bewijs heb.

Heerema en ramschip de Schorpioen   Heb een  werkweek twintig uur gehad op een ramschip wat in de haven lag om opgeknapt te worden, gezorgd voor verwarming en licht. Toen het echte werk kwam zat mijn tijd er op.  Bij Heerema havenbedrijf heb ik zo n  tien jaar bij elkaar gewerkt. Als elektromonteur moest ik verwarmings elementen op 380 volt plaatsen bij lasnaden op onderdelen van jackets, dat moest scheuren voorkomen. Een heldere collega zette de fase draad op de aarde moest er niet aan denken wanneer dat element gebruikt had geworden. Pesten konden ze daar ook goed maar mijn reacties daarop ook. Mijn brooddoos of gereedschap kist waren regelmatig kwijt, toen ik vroeg of deze meneer naar huis wilde lopen werd er lachend gereageerd. Dat werd een lege band, netjes met een pennetje dus niet lek. Een metalen kast dicht gelast, en het toppertje was dat er iemand tussen de vorken van een heftruck terecht kwam, mij kwaad maken is echt een van de domste dingen wat een mens kan verzinnen. Het bedrijf zelf was ook niet heilig. Een man was van zo'n 40 meter hoogte naar beneden gevallen ( geloof jacket LH13) de stijger werd zo omver getrokken om verder onderzoek te voorkomen. Ik had een baas en een meewerkend voorman waar ik dus naar moest luisteren. Van de ene moest ik van een verlengsnoer er twee maken door krimpkous  te gebruiken. Van de een moest ik ze maken en van de ander moest ik stoppen, ik was ineens uit mijn plaat gegaan en zo het zanderige terrein  opgerend. Op een moment kwam ik een goudgekleurde helm tegen, dat was de hoogste baas, hij vroeg wat er aan de hand was en ik vertelde het verhaal, na een gesprekje met mijn baasjes kon ik gewoon weer verder.

Op een moment kreeg ik een contract via ETBZ voor de duur van het werk. Dezelfde dag werd mij gevraagd of ik het naar mijn zin had waarop ik ja antwoorde. Ik moest per direct het terrein af zonder dat ik mijn mee rijders mee mocht nemen, een van de baasjes voelde zich gepasseerd. Een tijd later mocht ik weer terug komen. Overwerk dat was echt netjes geregeld, precies einde werktijd 16.15 werd er gezegd om twee uur langer te blijven, zo niet dan kon je op de boulevard gaan zitten. Meestal was het 54 1/4 uur per week. Met feestdagen wilde de baas ook werken, maar die kan niet komen zonder personeel . Moest allerlei klusjes doen zoals zand vegen, leuk aangezien het grootste deel van het trein zand was, koffie zetten en nog meer onzin dingetjes. werd nooit voor vol aangezien. Later mocht ik co2 tangen repareren omdat niemand met de koel vloeistof wilde werken

Tuurlijk in het weekend ging ik meestal op zaterdag uit. Jo Jo was niet mijn ding, Cheesy later Cosmo en de Hooizolder waren weer beter. Disco , house waren de muziek soorten waar ik van hield, nu trouwens nog. Seks heb ik niet aan gedaan voor ik een vaste vriendin had, had mogelijk geweest met een vriendelijke Duitse. Ook met iemand die in de witte wijk woonde in Souburg een heel aardig persoon was vaak te vinden in Cosmo wat nu een kerk is. Gelijk met de vliegtuigramp had ik een eerste afspraakje bij haar thuis wat een fijne tijd werd af en toe laat thuis en vroeg naar het werk. Het moment van trouwen en kinderen volgde. Twee jongens en een meisje. Op een moment had ik geen uitzendwerk meer en partner kreeg een baan, zo werd ik huisman en na een tijdje werd het mooie leven verruild voor een mindere. Een was lawaaierig onder de douche op zo'n manier dat de kinderbescherming werd gebeld (waarschijnlijk door de buren)  Die klacht konden wij ongedaan krijgen, echter later bij het "doventeam" waar wij als ouders een gesprek aan hadden gevraagd omdat zij toch al van alles wisten omdat een van de kinderen doof was, er waren meerdere mensen aanwezig toen ging mijn partner uit haar dak, ik ben even de kamer uitgegaan. Een voorbijgaande vrouw zei "jullie kunnen wel wat hulp gebruiken" waar ik positief op antwoorde. Dat was een begin naar een aanmelding van de kinderbescherming. We kwamen onder toezicht te staan waar ik uiteindelijk blij mee was. Dochter kwam in een gast gezin en op een andere school. Ik werd gezien als de kwaaie. Bij het gast gezin verdween kleding e.d. wat zolang door ging tot het een pleeggezin werd. Ik heb veel gesprekken gehad bij bureau jeugdzorg . Het resultaat is nu dat mijn dochter begeleid wordt door een mentor en elders woont met andere mensen die slechthorend/doof zijn

Thuis  Thuis toen de kinderen klein waren verzorgde ik ze, vaak was ik luiers en kleding kwijt waardoor ik naar haar werk moest bellen. Vaak had ik al gevraagd om alles op een vaste plaats te leggen wat dus niet lukte. Toen de kinderen eenmaal groter waren was het alles behalve gezellig aan tafel. Als ouders hebben wij er hulp bij gehaald zorgstroom, Juvent. Handoeken en washandjes werden met sop overgoten, fietssleutels raakten kwijt. Ruzie omdat de een eerder aan een smartphone toe was dan de ander, Een stak zijn hoofd door het keukenraam om de ander de schuld te kunnen geven telkens het zelfde pakje sap. Een was regelmatig bij zijn oma. Een mocht zijn lijstje niet mailen of geven aan iemand van Juvent en stond te vechten met zijn moeder, Nu moeder heb ik met licht geweld op bed geworpen, ik kom op voor wie in mijn ogen gelijk heeft. Ook ik ben een keer fout geweest, een keer liep er iemand van tafel naar de zolderslaapkamer ik ging verhaal halen maar werd verrot gescholden, dat persoon had ik met geweld op bed gemikt.. Partner had al een half jaar plannen om op te stappen probeerde eerst het huis van m'n moeder op onze naam te krijgen. dit werd het begin van het einde. Geweld kwam vaker voor door partner met losse handjes. Een denkt dat ik het fijn vond, ik ga hier niet tegen in omdat het toch geen nut heeft.

Vakantie     Dat waren stress volle dagen voor mij, om een of andere reden was ik bang om te verdwalen, lekke fietsband en ga zo maar door (die angsten bleken onder andere later van mijn autisme te komen). Heb een paar keer op vakantie naar een nood huisarts gemoeten waar mijn partner niet blij mee was, ik werd nachts wakker doordat ik het enorm benauwd had, durfde zelfs nauwelijks te slapen, thuis had ik dit ook regelmatig ( uit een onderzoek bleek dit slaap apneu te zijn) Tuurlijk was het lekker om er even uit te zijn, het liefst was ik daar op bekend terrein .

Familie dacht meestal dat ik een of andere dombo was, zeker die kolonel hij had natuurlijk een hogere opleiding. Hij wist alles beter, tot de scheiding kwam en hij mails stuurde naar instanties vol met leugens, wat bijna strepen ging kosten. Hij speelde ook even als mediator